χλωροτολουόλιο

το, Ν

χημ. συνοπτική ονομασία τριών μονοκυκλικών αρωματικών οργανικών ενώσεων, μονοχλωριωμένων παραγώγων τού τολουολίου, ισομερών μεταξύ τους, γνωστών και ως χλωρομεθυλοβενζόλια.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. chlorotoluene < chloro- (< χλωρ[ο]-*) + toluene «τολουόλιο»].